Νομίζω πως οργανώνω τις σκέψεις μου σαν ένα ντόμινο. Όχι όμως το κανονικό παιχνίδι, αλλά εκείνο που στήνεις τα πούλια του ντόμινο το ένα δίπλα στο άλλο για να τα ρίξεις μετά.
Έτσι και εγώ στήνω τη μια σκέψη δίπλα στην άλλη και παραδίπλα μία ακόμα.
Και όταν μαζευτούν πολλές σκέψεις μαύρες και άσπρες, όλες στημένες δίπλα-δίπλα, αρκεί μια απρόσεκτη κίνηση και η αλυσιδωτή κατάρρευση ξεκινάει.
Λίγο αργότερα οι σκέψεις έχουν γίνει ένας σωρός που με τρομάζει και μόνο που τον κοιτάζω. Πρέπει να μπουν και πάλι οι σκέψεις στη θέση τους.
Γι αυτό δεν έχω ποστάρει τόσες μέρες. Οι σκέψεις είναι σωρός.
Τουλάχιστον θα ξαναβρώ εκείνες τις σκονισμένες σκέψεις που είχα καιρό να τις κοιτάξω.
Τις ξαναστήνω.
Πάλι όρθιες;
4 σχόλια:
Άστα αυτά τα κουλτουριάρικα, ποταπέ. Εγώ ξέρω γιατί δεν έκανες ποστ τόσες μέρες: γιατί μπεκρούλιαζες στην Κρήτη. Έχω και αποδείξεις (+ένας βαθμός).
Αμέσως τα καρφιά! Μόνο 4 μέρες ήμουν στα Χανιά έχω να γράψω εδώ και 1 μήνα.
Υ.Γ. Ρακή και βαθμός. Νίκησα!
Ναι, ναι, λέγε εσύ... Σε νικάω στο μεθύσι από την Πρωτοχρονιά. Φάε τη σκόνη μου.
Γμτ, ωραίο ποστ έκανες, κι εγώ το τσάκισα. 12 βαθμοί bonus για την καφρίλα. Και για το "Αρτέμης Μάτσας" look του χαφιέ.
:P Δεν το ήξερα πως είναι 12 points/καφρίλα. Καλή φάση! LOL
Δημοσίευση σχολίου